گرایش به اعتیاد بر اساس تحریف های شناختی، ویژگی های شخصیتی با فرسودگی تحصیلی در دانشجویان

گرایش به مواد مخدر به منزله وابستگی و عادت به مصرف ماده اعتیاد آور است که خود موجب تسلیم شدن فرد به آن ماده شده و برای فرد پیامدهای روان شناختی و جسمانی بسیاری را به دنبال دارد. هدف این مطالعه بررسی ارایه مدل ساختاری گرایش به اعتیاد بر اساس تحریف های شناختی، ویژگی های شخصیتی با فرسودگی تحصیلی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه بود. روش پژوهش از نظر هدف بنیادی و از نظر شیوه اجراء، توصیفی از نوع همسبتگی در حیطه روش معادلات ساختاری بوده است. جامعه آماری این مطالعه کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد واحد کرمانشاه در سال 1399 بودند که ز میان آن ها بر اساس فرمول کوکران تعداد 235 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. روش نمونه گیری در دسترس بود. برای جمع آوری اطلاعات پژوهش از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شد. در بخش میدانی برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز پژوهش، از پرسشنامه های گرایش به مصرف مواد اعتیاد آور آدرم و نیک منش (1390)، پنج عاملی شخصیت (NEO-FFI) و مقیاس تحریف های شناختی (ICDS) استفاده شد. برای تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد بین تحریف های شناختی و گرایش به اعتیاد رابطه وجود دارد . همچنین نتایج نشان داد بین ویژگی های شخصیتی و گرایش به اعتیاد رابطه معنا دار وجود دارد . نتایج دیگر نشان داد ، بین فرسودگی تحصیلی و گرایش به اعتیاد رابطه معنادار وجود دارد.