میزان تطابق بین یافته های هیستوپاتولوژی کورتاژ اندومتر و هیسترکتومی

دیلاتاسیون و کورتاژ (Dilatation and curettage) D&C، روش انتخابی برای بدست آوردن نمونه ی آندومتر است. اما دقت تشخیص روش دیلاتاسیون و کورتاژ در مقایسه با سایر روش های تشخیصی، هنوز یک چالش علمی می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی تطابق بین تشخیص هیستوپاتولوژیک آندومتر بر اساس نمونه های گرفته شده از طریق دیلاتاسیون و کورتاژ در مقایسه با روش هیسترکتومی بود.

در این مطالعه ی گذشته نگر، نتایج هیستوپاتولوژیک نمونه های دیلاتاسیون و کورتاژ از 136 زن که به دلیل خون ریزی غیرطبیعی رحم (Abnormal uterine bleeding) AUB بین سال های 1394 تا 1397 تحت عمل هیسترکتومی قرار گرفتند، بررسی شد.

میانگین و انحراف معیار سن بیماران 11/3 ± 52/6 سال با دامنه ی سنی 80-33 سال بود. نتایج دیلاتاسیون و کورتاژ در مقایسه با روش استاندارد هیسترکتومی، از اختصاصیت و ارزش اخباری منفی قابل توجه برای پاتولوژی پیش بدخیمی و همچنین اختصاصیت و ارزش اخباری مثبت 100 درصد برای پاتولوژی های بدخیم برخوردار بود. از طرف دیگر، D&C، حساسیت و ارزش اخباری مثبت قابل توجه برای تشخیص پاتولوژی های طبیعی و خوش خیم را نشان داد. در پاتولوژی های پیش بدخیمی که با دیلاتاسیون و کورتاژ تشخیص داده شد، خطر بدخیمی تشخیص داده نشده در موارد هیپرپلازی آتیپیک، 16/7 درصد بود.

در نمونه های بررسی شده از بیمارانی که تحت دیلاتاسیون و کورتاژ قرار گرفته و بافت نرمال یا پاتولوژی های خوش خیم گزارش کرده بودند، هیچ پاتولوژی بدخیمی بر اساس نمونه های بررسی شده متعاقب هیسترکتومی از آنان، مشاهده نشد. میزان هر دو پارامتر اختصاصیت و ارزش اخباری مثبت D&C در تشخیص پاتولوژی های بدخیم آندومتر، 100 درصد بود.