ارائه چارچوبی جهت بازطراحی ساختار برون سپاری طرح های فناوری اطلاعات سازمان تامین اجتماعی

تغییرات مستمر ناشی از ظهور تکنولوژی های داده های بزرگ، زنجیره بلوکی، رایانش ابری و اینترنت اشیاء و رویکردهای نوینی چون لارج در مدیریت زنجیره تامین و تاخیر در انجام پروژه ها، محدودیت آیین نامه های اجرایی، عوامل ساختاری، حقوقی و محیطی و همچنین ضرورت تاب آوری، پویایی و استفاده از ظرفیت استارت آپ ها، سازمان تامین اجتماعی را ملزم به بازطراحی ساختار برون سپاری طرح های فناوری اطلاعات خود کرده است.

هدف این پژوهش تبیین وضعیت موجود، آسیب شناسی، بازطراحی ساختار و سازوکارهای اجرایی و ارایه الگویی مطلوب برای فرآیند برون سپاری طرح های فناوری اطلاعات سازمان تامین اجتماعی است.

روش شناسی پژوهش، ترکیبی از روش های مطالعه اسنادی، پدیدارشناسی، پژوهش های مروری، روایتی و یادآور نویسی است و برای آسیب شناسی نیز از الگوهای «سه شاخگی»، «سوات»[1]، و «پستل»[2] استفاده شده است. در ارایه راهکارها از رویکرد چندلایه ای، سیستم مانا و رهنمودهای بین المللی «ایسا»[3] بهره گرفته شده است. جامعه هدف، خبرگان و کارشناسان فناوری اطلاعات هستند و از روش نمونه گیری، گلوله برفی استفاده شده است. داده ها از طریق مطالعات کتابخانه ای، مصاحبه با خبرگان و مطالعات تطبیقی جمع آوری شده است.

بر اساس آسیب شناسی انجام شده و با استفاده از بررسی روش ها و تجربیات دستگاه های موردمطالعه، پیشنهادهای اجرایی و کاربردی در خصوص الگوی مطلوب فرآیند برون سپاری طرح های فناوری اطلاعات، بازنگری بخشنامه و شیوه نامه ، به روزرسانی آیین نامه های معاملاتی و مالی، حمایت از استارت آپ ها، آموزش کارکنان و بهره برداران، ساختار و حوزه قراردادها، تبیین شایستگی های متصدیان برون سپاری ارایه شد، همچنین پیشنهادهایی برای شرکت مشاور مدیریت و خدمات ماشینی تامین و غیره ارایه گردید.