محورهای تقابل گفتمانی اندیشه اهل سنت با جریان سلفیه

پژوهش حاضر تقابل گفتمانی جریان سلفیه با اهل سنت را در یک چارچوب منطقی با استفاده از روش متن محور فصل بندی می کند. تقدم ظاهر بر باطن، نحوه برداشت از نص، اجتهاد، اصول و روش های استنباط احکام و دلالت های سیاسی _ اجتماعی سلفیه را به گرایشی تقلیل گرایانه، رادیکال و خشن از دین سوق داده و در تضاد گفتمانی با اهل سنت قرار می دهد. بدین ترتیب یافته های پژوهش، مهم ترین محورهای این رویارویی گفتمانی را در تناقض روش شناسانه، تاویل ناصحیح از توحید، نهی از تقلید در کنار اجتهاد شخصی، مناقشه یک سویه نقل گرایی بر عقل گرایی، تکفیر همراه با ارتداد، اهتمام به جهاد به عنوان یک اصل و در تعارضات اعتقادی همچون گسترش دایره شرک، حرمت زیارت قبور، منع توسل، شفاعت و بدعت در کنار احتراق و تخریب آثار مذهبی _ تاریخی استخراج و دسته بندی نموده است.