کرمانشاه، لهستانیان، جنگ جهانی دوم

تاریخ اجتماعی با نگاه به زندگی روزمره و گوش فرادادن به روایت هایی که متعلق به مردمان عادی و مطرودان دور از قدرت است، سعی دارد تاریخ را از پایین روایت کند. البته از یک سو، در پیوندی دیالکتیکی، نوع نگاه تاریخی و چینش رویدادها در یک طرح، حافظه را تحت تاثیر قرار می دهند و از سویی دیگر حافظه جمعی نیز با یادآوری یا فراموشی رویدادهای تاریخی، آن هم به واسطه روایت، تاریخ را پیکربندی می کند. حافظه، عمل به یادآوری و فراموشی، با قابلیتی روایی و متاثر از کادرهای اجتماعی، در بستر زمان حال و در ساحت جمعی تبلور می یابد. از این منظر، مسیله اصلی پژوهش حاضر فهم چگونگی فرآیند فراموشی حضور آوارگان لهستانی در شهر کرمانشاه است. چارچوب نظری پژوهش بر نظریه حافظه اجتماعی موریس هالبواکس درباره چارچوب های اجتماعی حافظه (سن، جنس، نژاد، مذهب، قومیت، پایگاه اقتصادی- اجتماعی) استوار است و همچنین از آرای  پل ریکور  نیز استفاده شده است. رویکرد پژوهش کیفی است و از روش تحلیل روایت استفاده شده است. از طریق نمونه گیری هدفمند با 86 نفر مصاحبه و علاوه بر روایت، در میان اسناد کتابخانه ای نیز به جست وجوی ردپایی از لهستانیان پرداخته شده است.  نتایج پژوهش حاکی از این امر است که حافظه جمعی تحت تاثیر عواملی همچون رسانه ها، آموزش همگانی، مراسمات یادبودی و اجتماعات یادمانی، مکان ها، امکان وجود گروه های متنوع در جامعه، ارتباط و عضوگیری گروه های اجتماعی مختلف با یکدیگر، طبقه اقتصادی و اجتماعی و ایدیولوژی برساخته می شود و پیکربندی هدفمند حافظه جمعی بستر تاریخ زدایی و فراموشی را ایجاد می کند.