اثر هشت هفته تمرین هوازی بر غلظت سرمی نسفاتین-1، انسولین، گلوکز و مقاومت به انسولین در زنان چاق

چاقی با افزایش خطر بیماری های متابولیک مانند دیابت نوع 2 ارتباط دارد. از طرف دیگر تمرینات هوازی در پیشگیری از بیماری های متابولیک نقش مثبتی ایفا می کند؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح سرمی نسفاتین-1، انسولین، گلوکز و مقاومت به انسولین زنان چاق بود.

روش ها:

 پژوهش حاضر از نوع  نیمه تجربی بود. برای این منظور تعداد 24 زن چاق (سن 2 ± 25 سال و شاخص توده بدنی 3/1 ± 30) از بین زنان چاق مراجعه کننده به باشگاه های شهر کرمان انتخاب و به طور تصادفی ساده به دو گروه تجربی (11 نفر) و شاهد (11 نفر) تقسیم شدند. تمرین هوازی شامل 30 تا 45 دقیقه دویدن بر اساس 50 تا 70 درصد از ضربان قلب هدف به مدت 8 هفته و 3 روز در هفته توسط گروه تجربی انجام شد. متغیرهای مورد نظر قبل و بعد از پروتکل تمرینی اندازه گیری شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آنالیز کواریانس استفاده شد.

یافته ها: 

تفاوت غیرمعنی داری در میزان وزن و شاخص توده ی بدنی گروه های پژوهش در پایان پژوهش مشاهده شد. بین میزان نسفاتین-1 در گروه تجربی و شاهد تفاوت معنی داری وجود نداشت. میزان مقادیر انسولین، گلوکز و مقاومت به انسولین در گروه تجربی نسبت به شاهد به طور معنی داری پایین تر بود. همچنین تمرین هوازی سبب کاهش درصد چربی و افزایش Vo2max در گروه تجربی نسبت به شاهد شد.

نتیجه گیری:

 با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد می شود زنان چاق به منظور بهبود درصد چربی بدن، استقامت هوازی و شاخص های مرتبط با بیماری دیابت از تمرینات هوازی استفاده کنند.