دلالت و مصداق «ولی دم» در آیه 33 سوره اسراء

قرآن کریم حاوی آیات ناظر به امامت است؛ اما دلالت و مصادیق بعضی از این آیات، به روشنی مشخص نیست؛ مانند آیه *و لا تقتلوا النفس التی‏ حرم الله إلا بالحق و من قتل مظلوما فقد جعلنا لولیه سلطانا فلا یسرف فی القتل إنه کان منصورا* (اسراء/33). پژوهش حاضر، با بررسی منابع روایی و تفسیری فریقین و تحلیل دلالت های آیه، درصدد تعیین دلالت و مصداق «ولی دم» است؛ نتیجه این که در کتب روایی شیعه، روایاتی از اهل بیت نقل شده که حضرت مهدی7را فرزند امام حسین7، وارث آن بزرگوار و منتقم خونشان معرفی کرده است؛ زیرا امام حسین7 نفس محترمه و مصداق برجسته مظلومی هستند که خداوند وعده انتقامش را داده است. همچنین روایات فریقین، تاکید دارند که ولی دم باید وارث مقتول و از نزدیکان مقتول و یا فرزندان و وابستگان نسبی و دارای اختیار برای قصاص، بخشش و یا دیه و هر تصمیم دیگری باشد. اگر وارثی برای مقتول نباشد، حاکم جامعه ولی دم مقتول محسوب می شود. پس برفرض این که کسی مدعی شود در زمان ظهور وارثی نیست که ولی دم امام حسین 7 باشد، طبعا حضرت مهدی7 که تنها امام معصوم حاکم هستند، مصداق حقیقی ولی دم برای امام حسین7 خواهند بود.