بررسی تاثیر «آموزش مدیریت زمان» بر تنش درک شده و تاب آوری پرستاران تازه کار شاغل در بخش های کووید19 در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

تنش و تاب آوری از جمله عوامل تاثیرگذار بر عملکرد پرستاران تازه کار، به خصوص در شرایط بحران هایی نظیر همه گیری کووید19 بوده  و استفاده صحیح از زمان می تواند در بهبود آن موثر باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر "آموزش مدیریت زمان" بر تنش درک شده و تاب آوری پرستاران تازه کار شاغل در بخش های کووید 19 در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد.

روش پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش پرستاران تازه کار شاغل در 4 بیمارستان آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1401 بود. نمونه شامل 70 تن از پرستاران تازه کار بخش های بستری بیماران کووید19بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت جلوگیری از نشر اطلاعات، بخش های محل اشتغال آن ها به صورت تصادفی به 2 گروه مداخله و کنترل تقسیم شد. داده ها با پرسشنامه جمعیت شناختی، "مقیاس تنش ادراک شده" (Perceived Stress Scale) و "مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون" (Connor and Davidson Resilience Scale) جمع آوری گردید. روایی صوری و محتوایی به روش کیفی توسط 7 تن از متخصصین بررسی و درمورد پایایی به مطالعات قبلی اکتفا شد. در گروه مداخله، آموزش مدیریت زمان از طریق تحویل بسته آموزشی شامل کتابچه، فیلم، پمفلت و چارت زمان بندی فعالیت های پرستاری، با استفاده از منابع معتبر پرستاری، ارایه و انجام گردید و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. 4 هفته بعد از آموزش مدیریت زمان، مجددا هر دو ابزار در هر 2 گروه مداخله و کنترل تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 21 تحلیل شد.

در گروه مداخله میانگین تنش از 81/18 به 75/16 کاهش و میانگین تاب آوری از 31/85 به 39/91 افزایش یافت و نتایج از نظر آماری معنادار بود (001/0>P) که در گروه کنترل معنا دار نبود و به ترتیب (051/0=P) و (178/0=P) به دست آمد.

آموزش مدیریت زمان می تواند منجر به کاهش تنش و افزایش تاب آوری در پرستاران تازه کار شود. لذا پیشنهاد می شود از این مداخله به صورت برنامه توجیهی بدو ورود پرستاران تازه کار استفاده شده تا برای شرایط بحران هایی نظیر همه گیری کووید19 آماده گردند.