اثر چهار هفته تمرینات پلایومتریک و تناوبی شدید بهمراه مکمل دهی روی بر مقادیر سرمی هورمون رشد و عامل شبه رشدی در نوجوانان پسر والیبالیست

هدف از تحقیق حاضر بررسی مقایسه دو شیوه تمرین پلایومتریک و تناوبی شدید طی چهار هفته مکمل دهی روی بر دو عامل رشدی هورمون رشد و عامل شبه رشدی سرم پسران والیبالیست نوجوان در سن جهش سرعت رشد اسکلتی بود. بدین منظور تعداد 57 نفر از بازیکنان والیبالیست نوجوان فعال و سالم (سن: 94/0±81/13 سال، قد: 08/0±77/1 متر، وزن: 04/28±10/59 کیلوگرم و BMI: 13/76±2/18 کیلوگرم بر متر مربع) به عنوان شرکت کننده انتخاب و به طور تصادفی در شش گروه شامل: 1-تمرین پلایومتریک و مصرف مکمل روی (10 نفر)، 2-تمرین پلایومتریک و مصرف دارونما (8 نفر)، 3- تمرین والیبال و مصرف مکمل روی (9 نفر)، 4-گروه کنترل تمرین والیبال و مصرف دارونما (11 نفر)، 5- گروه تمرین بسیار شدید تناوبی و مصرف مکمل روی (10 نفر) و 6- گروه تمرین بسیار شدید تناوبی و دارونما (9 نفر) تقسیم بندی شدند. برنامه تمرینات سه جلسه در هفته بود. گروه های مکمل نیز قرص 15 میلی گرم گلوکونات روی تولید شرکت Nature made انگلستان و گروه های شبه دارو قرص حاوی نشاسته و فروکتوز برای مصرف روزانه دریافت کردند. نتایج بین گروهی افزایش معنی داری در مقادیر هورمون رشد و عامل شبه رشدی پس از چهار هفته در گروه های تحقیقی را نشان داد (001/0P<). نتایج آزمون تعقیبی تفاوت بین گروه کنترل با سایر گروه های مطالعه را نشان داد (05/0P<). تفاوت معنی داری بین گروه های تمرینی بر مقادیر رشدی مشاهده نشد (05/0P>). با توجه به افزایش محتوای عوامل رشدی در ورزشکاران نوجوان والیبالیست هر دو شیوه تمرینات پلایومتریکی و تناوبی شدید و مصرف مکمل روی توصیه می شود.