بررسی تاثیر القای پلی پلوئیدی در ماهی قزل آلای رنگین کمان ‏‏(‏Oncorhynchus mykiss‏) بر ‏رشد، بقا و گلبول‏های قرمز

در این پژوهش، ماهیان دیپلویید، تریپلویید و تتراپلویید قزل آلای رنگین کمان از نظر رشد، بقا و ویژگی های گلبول قرمز مورد مقایسه قرار گرفتند. برای تولید ‏ماهیان تریپلویید، تخم های لقاح یافته تحت شوک گرمایی 5/26 درجه سانتی گراد در قالب سه تیمار: 1- دوبار شوک یک دقیقه ای در 15 و 30 دقیقه بعد از ‏لقاح، 2- یک بار شوک 15 دقیقه ای در 15 دقیقه بعد از لقاح و 3- یک بار شوک 12 دقیقه ای در 20 دقیقه بعد از لقاح، قرار گرفتند. برای تولید ماهیان تتراپلویید، ‏تخم های لقاح یافته تحت شوک گرمایی 28 درجه سانتی گراد در قالب سه تیمار: 1- شوک 10 دقیقه ای در 59 ساعت-درجه بعد از لقاح، 2- شوک 10 دقیقه ای ‏در 66 ساعت-درجه بعد از لقاح و 3- شوک 10 دقیقه ای در 72 ساعت-درجه بعد از لقاح، قرار گرفتند. در تریپلوییدسازی، شوک گرمای 5/26 درجه سانتی گراد ‏در 20 دقیقه بعد از لقاح به مدت 12 دقیقه با درصد تفریخ 6/66 درصد و نرخ تریپلوییدسازی 87 درصد بهتر از سایر گروه ها بود. در تتراپلوییدسازی، شوک گرمای ‏‏28 درجه سانتی گراد در 59 ساعت-درجه بعد از لقاح به مدت 10 دقیقه با درصد تفریخ 9/54 درصد و نرخ تتراپلوییدسازی 94/7 درصد نسبت به سایر تیمارها ‏مناسب تر بود. ماهیان تریپلویید از نظر رشد با دیپلوییدها اختلاف معنی داری نداشتند اما رشد ماهیان تتراپلویید به طور معنی داری کمتر از دیپلوییدها بود. ‏به طورکلی، در این مطالعه علاوه بر بهینه سازی روش های تریپلویید و تتراپلوییدسازی، استفاده از طول، عرض و مساحت سلولی گلبول های قرمز، به عنوان یک ‏روش کاربردی و کم هزینه برای تفکیک ماهیان دیپلویید، تریپلویید و تتراپلویید قزل آلای رنگین کمان مورد تایید قرار گرفت.‏