نقش کلینیک ها در آموزش دوره های حقوق کودک به والدین و سرپرستان قانونی با نگاهی به ماده 43 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان

کلینیک های حقوق کودک نهادهایی نوپا، دانش محور و کارکردی محسوب می شوند که از جهات مختلف و ضمن تعامل با کودکان، والدین و نهادهای گوناگون در جامعه، تامین حقوق کودکان را با ابزارهای مختلف در دستور کار خود دارند. این مطالعه با هدف بررسی نقش کلینیک های مزبور در آموزش دوره های حقوق کودک به والدین و سرپرستان قانونی انجام گرفت.

تحقیق حاضر یک مطالعه نظری به روش توصیفی تحلیلی بوده و روش جمع آوری اطلاعات آن به صورت کتابخانه ‏ای است.

از مهم ترین جهات فلسفه وجودی کلینیک های حقوق کودک آموزش و فرهنگ سازی در رابطه با حقوق کودکان و انتقال موثر مفاهیم مندرج در اسناد بین المللی و قوانین و رویه های حقوقی داخلی پیرامون کودکان است. برای تثبیت و توسعه جایگاه کلینیک های حقوق کودک، اختیارات و بسترهای قانونی در کنار تخصیص امکانات و بودجه مناسب نیاز است. یکی از بسترهای مهمی که در قوانین فعلی برای پیوند و هم افزایی میان کلینیک ها و نظام قضایی و والدین و به ویژه سرپرستان قانونی فرزندخواندگان تمهید گردیده و می بایستی مورد توجه قرار گیرد، ماده 43 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان است. بر این اساس قاضی رسیدگی کننده می تواند در موضوعات مشمول قانون در کلیه مراحل رسیدگی، والدین، اولیا یا سرپرست قانونی اطفال و نوجوان یا سایر اشخاص مرتبط با پرونده را ملزم به شرکت و اخذ گواهی دوره های آموزشی حقوق اطفال و نوجوانان کند.

کلینیک های حقوق کودک می توانند در این زمینه ارایه دوره های آموزشی، نقش مهمی ایفا نموده و مرجع خدمات حقوقی باشند. توسعه ماده 43 قانون حمایت و استفاده از آن برای آموزش حقوق کودک به والدین در تمامی فرایندهای دادرسی مرتبط با کودکان و حتی خارج از چارچوب قضایی، امری مهم و ضروری به نظر می رسد.