تربیت و هدایت سیاسی دانشجویان پلیس(ارائه یک الگوی راهنمای مطلوب آموزشی)

تربیت سیاسی به معنای پرورش فضایل، دانش ها و مهارت های موردنیاز برای مشارکت سیاسی دارای گونه ای اولویت و تقدم اخلاقی نسبت به سایر اهداف آموزش عمومی است. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی دوره های آموزش و هدایت سیاسی و طراحی راهنمایی جهت تدوین الگوی آموزشی مطلوب تربیت سیاسی در دانشگاه جامع علوم انتظامی امین انجام شده است. روش پژوهش ترکیبی همزمان (کیفی- کمی) می باشد. جامعه تحقیق حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علوم انتظامی و متخصصان تربیت سیاسی و برنامه درسی است. در این تحقیق 263 نفر از دانشجویان جهت تکمیل پرسشنامه به صورت نمونه گیری تصادفی و تعداد7 استاد جهت مصاحبه به صورت هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شده اند. تجزیه و تحلیل نتایج کمی حاصل از این پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری 18SPSS و در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. در سطح آمار استباطی از آزمونهایt مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه، آزمون خی دو و آزمون های تعقیبی(آزمون فیشر و شفه)استفاده شد. در بخش کیفی، داده ها با روش تحلیل مضمون مورد تحلیل و تفسیر قرار گرفت. بر اساس یافته ها وضعیت موجود دوره های آموزش و هدایت سیاسی در چهار مولفه اصلی اهداف و اولویت ها، روش های یاددهی- یادگیری، محتوای آموزشی وکیفیت ارزشیابی، به طور معنی داری در سطح متوسط رو به بالا ارزیابی شد. همچنین اولویت دار نبودن دروس عمومی به ویژه در حوزه هدایت سیاسی از مهمترین چالش های آموزش این حوزه مطرح شده است. حمایت از روند آموزش جاری به طور کامل پاسخگو علایق و پیشبرد اهداف اصلی تربیت سیاسی نخواهد بود و استفاده از راهنمای آموزشی طراحی شده برای تدوین برنامه درسی تربیت و هدایت سیاسی می تواند راهگشا باشد. در پایان نیز بر مبنای یافته ها، پیشنهادهایی در جهت عملی شدن الگوی ارایه شده، مطرح شد.