مدل یابی سازگاری اجتماعی دختران نوجوان شهر تهران براساس هوش اخلاقی و ادراک از ساختار خانواده با اثر واسطه ای توانایی تصمیم گیری
در پژوهش حاضر مدلیابی سازگاری اجتماعی دختران نوجوان براساس دو متغییر هوش اخلاقی و ادراک از ساختار خانواده با اثر واسطهای توان تصمیم گیری صورت گرفت. این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه پژوهش شامل تمامی دختران نوجوان در مدارس متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی 1401 1400 و نمونه نیز طبق جدول مورگان، 387 نفر برآورد شد که به صورت تصادفی خوشه ای چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه های سازگاری اجتماعی، ادراک از ساختار خانواده، هوش اخلاقی و مقیاس توانایی تصمیمگیری ملبورن بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها در بخش توصیفی از نرم افزار SPSS و به منظور برازش مدل ساختاری از نرم افزار LISREL استفاده شد. یافته ها نشان داد که واسطه گری توان تصمیم گیری در رابطه سازگاری اجتماعی و هوش اخلاقی و ادراک از ساختار خانواده معنادار بود، درواقع مولفه تصمیم گیری، موجب افزایش سازگاری می شود. پیشنهاد میشود در آموزش و پرورش و خانواده ها بر پرورش مهارت های اجتماعی و فردی، با تاکید بر پرورش هوش اخلاقی و ارتباط خانه و مدرسه، زمینه ای فراهم شود تا بدین وسیله زمینه تعدیل یا کاهش پیامدهای منفی عدم سازگاری نوجوانان ناشی از انواع بحرانها در این سن فراهم شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.