تاثیر رهبری تحول آفرین بر تاب آوری سازمانی با نقش واسطه ای رفاه ذهنی در پلیس +10 شهر کرمانشاه

تاب آوری سازمانی یک موضوع روان شناختی است که با کارایی و عملکرد کارکنان گره خورده است که از طریق رهبری تحول آفرین به واسطه عاملی کلیدی با عنوان رفاه ذهنی می توان آن را بهبود بخشید. بنابراین، هدف این مطالعه بررسی تاثیر رهبری تحول آفرین بر تاب آوری سازمانی با نقش واسطه ای رفاه ذهنی در پلیس +10 شهر کرمانشاه است.

این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی- پیمایشی از نوع علی است. حجم نمونه شامل 157 نفر از کارکنان پلیس +10 در شهر کرمانشاه بود که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های رهبری تحول آفرین باس و آولیو (2000)، تاب آوری سازمانی پرایاگ و همکاران (2018) و رفاه ذهنی (محقق ساخته) بود. تحلیل داده ها با آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آزمون کلموگروف- اسمیرنوف با استفاده از نرم افزار SPSSver.26 و مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزار Amos24 انجام گرفت.

رهبری تحول آفرین بیش از یک سوم (34 درصد) از تغییرات تاب آوری سازمانی را پیش بینی می کند. همچنین رهبری تحول آفرین به میزان 35 درصد رفاه ذهنی کارکنان را تبیین و تفسیر می کند. درنهایت رفاه ذهنی به میزان 23 درصد تغییرات تاب آوری سازمانی را پاسخ داد. یافته های حاصل از فرضیه کلی پژوهش با استفاده از آزمون سوبل نشان داد که رهبری تحول آفرین از طریق متغیر رفاه ذهنی بر تاب آوری سازمانی اثر معنادار و مثبتی دارد.

بحث:

 برای بهبود تاب آوری سازمانی می توان از رهبری تحول آفرین بهره جست که به واسطه رفاه ذهنی این امر تسریع بیشتری می یابد.