بیع موقوفه با نگاهی بر استناد فقهاء امامیه بر توقیع شریف امام زمان

انسان به عنوان اشرف مخلوقات و خلقت بدیع الهی از زمین بی ارزش و بی مقدار آفریده شد و آبادی زمین را خداوند به عنوان مسیولیت و وظیفه بدو واگذار نمود کهG... هو انشاکم من الارض و استعمرکم فیها...F (هود: 61). وقف واژه ای نام آشنا در سیر زندگی بشر، به عنوان یک نهاد اجتماعی دینی در ابعاد و زوایای این زندگی در چهره های مختلف و متفاوتی، نقش سازنده و تعالی بخشی را در راستای این مسیولیت ایفا نموده است. این سنت حسنه را می توان در تعالی و پیشبرد اهداف اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، آموزشی، سیاسی و... یافت و به عنوان یکی از مسیرهای عمران و آبادانی تمام عیار در نظر گرفت. لذا پرداختن به این مفهوم و زوایای آن که جایگاه ویژه ای در تشریع دارد ضرورت می یابد. یکی از آن زوایای مورد نظر که از قدیم الایام مورد نظر بوده، فروش مال موقوفه است که نظرات و استنادات خاص خود را بنا به نظر فقیه داشته است و توقیع شریف حضرت ولی عصر (عج) یکی از آن استنادات، می باشد که در این وجیزه بدان پرداخته شده و استنادات برخی فقهاء به آن مورد تبیین قرار می گیرد.