نقش بازی در پرورش و رشد همه جانبه ی کودکان پیش دبستانی

بازی یکی از روش های آموزشی در دوره ی پیش دبستانی محسوب می شود. بازی فعالیت است خودجوش و آزادانه که موجب سرگرمی و نشاط کودکان می شود و از این طریق موجبات رشد همه جانبه ی کودک فراهم می شود. مقاله ی حاضر با هدف بررسی نقش بازی در پرورش و رشد همه جانبهی کودکان پیش دبستانی به شیوه ی کتاب-خانه ای و با بهره از ابزار فیش برداری نگاشته شده است. یافته ها بر این موضوع تاکید دارند که شناخت کودکان و علاقه مندی های آنها می تواند در بسیاری از موارد، حائز اهمیت باشند؛ بخصوص در امر آموزش و کار با کودک می تواند بسیار سودمند باشد. بازی بازتابی است از زندگی اجتماعی که تاثیرات اساسی بر پرورش همه جانبه کودک دارد. توانایی های کودکان چه از نظر ذهنی، جسمی و اجتماعی در هر مرحله از رشد تغییر می کنند. زمانی بازی ها تاثیرات مطلوب و مورد علاقه ی کودکان واقع می شوند که، متناسب با توانایی های ذهنی و جسمی کودکان باشند، اگر فراتر از حد توانایی باشند، تاثیرات منفی و احساس درماندگی در کودکان ایجاد می کنند. کودکان با بازی، مطالب آموختنی را با میل و رغبت می آموزند به ویژه در آموزش مفاهیم انتزاعی و مفاهیمی که درک آنها برای کودکان بسیار دشوارند؛ با بازی، مفاهیم قابل درک و ملموس می شوند. بنابراین بهتر است آموزش هرگونه از مطالب درسی برای کودکان، با بازی های هدفمند انجام شود.