نظریه پردازی مدیریت محیط زیست در ایران

از آنجایی که در شرایط کنونی توسعه و عمران کشور تفکر غالب اقتصادی است لذا توسعه، ماهیتی برون زا یافته و این امر موجب شده تا نیاز به نظریه پردازی مدیریت محیط زیست در کشور مبرم تر شود. مقاله حاضر با تاکید بر اهمیت چنین مقوله ای در کشور و در جهت پایداری عملکردهای توسعه، تاکید بر نیاز به آموزش، جهت خروج از اقتباس مزمن از عملکردهای برون زا سعی در شناسایی مشکلات و پیشنهاد راهکارهایی جهت نظریه پردازی و مدیریت محیط زیست دارد. از آنجایی که روش ها نمایانگر تفکر و نظریه های پایه ای هر امر علم هستند، لذا کاربرد(صرف) روش های اقتباس شده از دیگر کشورها موجوب برخوردهای سلیقه ای شده که دستاورد آن انبوهی از گزارشات زیست محیطی است که در چهارچوبهای ملی جای نگرفته و پاسخگوی روند اقتصادی زیست محیطی توسعه کشور در بلند مدت نمی باشد.