بررسی پاسخ به انتخاب در نسل های مختلف چغندرقند تحت شرایط تنش شوری و خشکی

تنش های شوری و خشکی در بسیاری از مناطق جهان بیش از هر عامل دیگری موجب کاهش عملکرد محصولات زراعی می گردند. تولید ارقامی که این شرایط را تحمل نموده و عملکرد قابل قبولی نیز داشته باشند، ضرورت دارد. هدف از این تحقیق مقایسه نسل های گزینش شده با نسل های اولیه آن ها در شرایط تنش خشکی و شوری، به منظور برآورد میزان پاسخ به گزینش نسل ها بود. در این بررسی توده های اولیه ژنوتیپ های 8001 و 7233 چغندرقند به همراه نسل های گزینش شده دوم و سوم (به عنوان متحمل به شوری) و توده های در حال اصلاح BP کرج و BP مشهد (پایه اولیه) و نسل گزینش شده دوم آن ها (به عنوان متحمل به خشکی) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در شرایط تنش شوری (امیرآباد) و خشکی (کمال آباد) در سال 1379 مورد آزمون قرارگرفتند. نتایج نشان داد که در شرایط تنش شوری، پاسخ به گزینش در نسل های مختلف 8001 به مراتب بیشتر از 7233 می باشد و انتخاب موجب افزایش عملکرد ریشه و شکر سفید گردیده است. هم چنین در شرایط تنش خشکی، گزینش در نسل های BP کرج و BP مشهد، همراه با افزایش تحمل به خشکی بوده است. در نهایت، بر اساس نتایج این تحقیق گزینش توده ای در افزایش تحمل به تنش شوری و خشکی در توده های استفاده شده موثر بوده است.