اثرات ریوی ان - استیل سیستئین در جراحی عروق کرونر همراه با بای پاس قلبی ریوی

جراحی قلب و بای پاس قلبی ریوی باعث تحریک سیستم التهابی در بدن و از جمله ریه می گرد. امروزه تلاش های بسیاری برای کنترل و کاهش این پاسخ التهابی در عملی جراحی قلب انجام می گیرد. هدف این تحقیق ارزیابی تاثیر ریوی تجویزان- استیل سیستئین در بیماران جراحی قلب است.
دریک مطالعه بالینی دو سویه کور در سال 1384 در مرکز شهید چمران، 40 بیمار داوطلب جراحی عروق کرونر همراه با بای پاس قلبی ریوی انتخاب شدند. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه 20 نفری تقسیم گردیدند. گروه اول یک ساعت قبل از شروع بای پاس قلبی ریوی، نرمال سالین به عنوان دارونما دریافت کردند و گروه دوم ان- استیل سیستیین با دوز 50 میلی گرم/ کیلوگرم به شکل تزریقی در همان زمان دریافت داشتند. پارامترهای ریوی و همودینامیک قبل و بعد از عمل ثبت می شد. یافته ها با استفاده از نرم افزار 5/11 SPSS و آزمون های تست تی و کای اسکوار تحلیل گردید. نتایج به شکل میانگین ± خطای استاندارد بیان شده اند و 05/0 p< معنی دار محسوب گردید.
متغیرهای پایه شامل متوسط سن (4/1 ± 59)، شاخص توده بدنی (6/0 ± 7/25) کسر جهشی (7/1 ± 47) و زمان پمپ (7/4 ± 109 دقیقه) در هر دو گروه یکسان بودند. گروه شاهد کمپلیانس دینامیک ریوی کمتری را در بخش مراقبت های ویژه در ساعت سوم و ششم نشان داد (05/0 p<). RSBI در گروه شاهد بیشتر بود (004/0 p<). همچنین کمپلیانس استاتیک ریوی در ششمین ساعت پس از پذیرش در بخش مراقبت های ویژه در گروه دوم بهتر بود (001/0 p<). در مورد زمان تهویه مکانیکی و مدت بستری در بخش مراقبت های ویژه در بیماران تفاوتی مشاهده نشد.
در این مطالعه تجویز ان- استیل سیستیین در بیماران باعث بهبود برخی از پارامترهای ریوی پس از جراحی قلب شد در حالی که مدت زمان تهویه مکانیکی و بستری در بخش مراقبت های ویژه تغییر نکرد. بنابراین بررسی اثرات ان- استیل سیستیین در بیماران CABG با دوزهای دیگر و در بیماران ریوی توصیه می شود.