نقش گیرنده های آدنوزینی A1 قشر پیریفورم بر تشنج های ایجاد شده به روش کیندلینگ در هیپو کمپ موش صحرایی

هپوکمپ، یکی از شایع ترین نواحی سیستم لیمبیک در ایجاد صرع لوب گیجگاهی می باشد و صرع ایجاد شده در این ناحیه می تواند از طریق قشر پیریفورم منتشر شود. آدنوزین یک ماده ضد تشنجی درونزا می باشد و اثرات ضد تشنجی خود را از طریق فعال کردن گیرنده های آدنوزینی A1 اعمال می کند. هدف از این مطالعه بررسی نقش گیرنده های آدنوزینی A1 قشر پیریفورم بر تشنج های ایجاد شده به روش کیندلینگ در ناحیه CA1 هیپوکمپ بود.
در جراحی حیوانات، یک الکترود سه قطبی برای تحریک و ثبت در ناحیه CA1 هیپوکمپ و دو کانول در قشر پیریفورم کار گذاشته شد. حیوانات با تحریک الکتریکی هیپوکمپ، کیندل شدند. در حیوانات کیندل شده، N6 سیکلوهگزیل آدنوزین(CHA=Cyclohexyladenosine)، آگونیست اختصاصی گیرنده آدنوزینی A1 با غلظت های 1، 10 و 100 میکرومولار و 1 و 3-دی متیل-8-سیکلوپنتیل گزانتین(CPT=1،3-dimethyl-8-cyclopenthylxantine)، آنتاگونیست اختصاصی گیرنده های آدنوزینی A1، با غلظت های 10 و 20 میکرومولار در قشر پیریفورم تزریق شد و حیوانات 5، 15و 90 دقیقه پس از تزریق، تحریک شدند.
تزریق CHA با غلظت های 10 و 100 میکرومولار، مدت زمان تخلیه متعاقب(ADD=Afterdischarge diuration)، مدت زمان مرحله 5 تشنج(S5D=Stage 5 duration) و مدت زمان تشنج(SD=Seizure duration) را به طور معنی دار کاهش داد ولی تاثیری بر زمان تاخیری بین تحریک الکتریکی و شروع مرحله چهار تشنج نداشت. تزریق CPT با غلظت 20 میکرومولار در قشر پیریفورم باعث افزایش معنی دار ADD، S5D و SD و کاهش معنی دار S4L(Stage 4 latency) شد. تزریق CPT(10 میکرومولار)، 5 دقیقه قبل از CHA(100 میکرومولار) از اثرات CHA جلوگیری کرد.
از نتایج حاصل از این مطالعه می توان نتیجه گرفت که فعالیت گیرنده های آدنوزینی A1 در قشر پیریفورم باعث کاهش شدت تشنج های ناشی از کیندلینگ ناحیه CA1 هیپوکمپ می شود.