بررسی میزان مقاومتهای آنتی بیوتیکی اشریشیاکلی های جدا شده از عفونتهای ادراری

چکیده عفونتهای دستگاه ادراری یکی از بیماری های بسیار شایع است و اشریشیاکلی به عنوان مهمترین عامل عفونتهای ادراری مطرح می باشد. مطالعه حاضر به منظور تعیین میزان شیوع گونه های میکروبی و مقاومتهای آنتی بیوتیکی اشریشیاکلی های جدا شده از عفونتهای دستگاه ادراری با توجه به افزایش روزافزون مصرف و مقاومت نسبت به عوامل آنتی باکتریال رایج انجام گردید. روش تحقیق: به منظور جداسازی گونه های باکتریال ایجادکننده عفونتهای ادراری و مشخص نمودن توزیع سنی و جنسی ابتلا به آن و شایعترین باکتری مسوول، در یک مطالعه مقطعی- کاربردی، 2101 نمونه ادرار که به روش تصادفی ساده انتخاب شده بودند، جهت جداسازی گونه های میکروبی توسط روش های استاندارد مورد آزمایش قرار گرفتند. آزمونهای حساسیت آنتی بیوتیکی توسط روش کربی- بایر بر روی گونه های اشریشیاکلی جداشده از 233 بیمار مبتلا به عفونت دستگاه ادراری صورت پذیرفت؛ داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای آماری (نسبت)، در سطح معنی داری 05/0P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. محدوده سنی بیماران بین 5/3 ماه تا 90 سال با میانگین 22/2152/16 بود. نتیجه کشت 353 نمونه ادراری مثبت و 1748 نمونه ادراری دارای مقادیر کم باکتری و یا استریل بودند. در بین نمونه های مثبت، اشریشیاکلی بیشترین عامل عفونت (66%) و بعد از آن گونه های استافیلوکوک (81/21%)، کلبسیلا پنومونی (93/7%)، پروتئوس ولگاریس (4/3%) و پزودوموناس ایروجینزا (84/0%) جدا شدند. نسبت عفونتهای ادراری در جنس مونث (5/78%) به طور معنی داری بیشتر از جنس مذکر (5/21%) بود (000/0=P). اشریشیاکلی های جداشده نسبت به آموکسی سیلین (100%) و آمپی سیلین (7/99%) مقاوم و نسبت به سیپروفلوکساسین (85%) و سفتی زوکسیم (1/60%) حساس بودند. بر اساس یافته های این تحقیق، در مواقع ضروری و قبل از مشخص شدن نتایج آزمایش آنتی بیوگرام، بهترین آنتی بیوتیک ها برای شروع درمان تجربی، سپیروفلوکساسین و سفتی زوکسیم است و آموکسی سیلین وآمپی سیلین در درمان عفونتهای ادراری کاملا بی تاثیرند.