بررسی میزان و نوع اشتباهات دارویی پرسنل پرستاری شاغل در مراکز آموزشی درمانی شهر سنندج

یکی از پایه های اساسی در عملکرد پرستاری، دادن دارو به بیمار است که مستلزم مهارت، تکنیک، توجه و رسیدگی به مددجو می باشد. از طرفی هم اشتباهات دارویی می توانند اشکالات جدی در کار پرستاران ایجاد و بیماران را در معرض خطرات قابل پیشگیری قرار دهند. این مطالعه با هدف تعیین میزان و نوع اشتباهات دارویی در روش های تزریق وریدی، عضلانی و خوراکی در پرسنل پرستاری شهر سنندج انجام شد.
این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی مقطعی بوده و جامعه آماری شامل کلیه پرسنل پرستاری بخش های مختلف مراکز درمانی شهر سنندج بود. نمونه مورد پژوهش 104 نفر بودند که به صورت سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای بود که توسط پرسشگران در ساعات دادن دارو، تکمیل شده و روز بعد توسط پژوهش گر، موارد اشتباه از آن استخراج شد. در نهایت داده ها در نرم افزار SPSS win تجزیه و تحلیل گردید.
یافته ها نشان داد که اکثریت واحدها زن، بهیار، در گروه سنی 39-30 سال، سابقه کار بیش از 10 سال، اکثریت آنان شب کار و در بیشتر شیفت ها بیش از 20 بیمار و حداقل یک بیمار بدحال داشتند. در اکثر ساعات دارو دادن، بیش از 30 قلم دارو به بیماران داده می شد. یافته ها هم چنین نشان داد که اکثر اشتباهات دارویی در روش های وریدی، عضلانی و خوراکی به صورت حذف دارو و سپس دوزاژ اشتباه دارو بوده است. آزمون آماری مجذور کای (2) ارتباط معناداری را بین اشتباه در تجویز دارو به روش وریدی با جنس، اشتباه تجویز دارو در روش وریدی و خوراکی با سمت (به تفکیک)، روش تجویز خوراکی با تعداد بیمار، روش تجویز وریدی و خوراکی دارو با داشتن بیمار بدحال (به تفکیک) نشان داد.
بر اساس یافته های این مطالعه کل اشتباهات دارویی 7/16% و اکثر اشتباهات مربوط به حذف دارو و دوزاژ نابجا بوده است. افزایش تعداد بیمار و وجود بیمار بدحال نیز در افزایش تعداد اشتباهات نقش داشته که این مراتب، ضرورت توجه بیشتر مدیران پرستاران را به برگزاری کلاس های آموزشی و آزمون های سالانه دارویی برای پرستاران و نیز تناسب بین تعداد بیمار و تعداد پرسنل مطرح می سازد.