بررسی اپیدمیولوژی دیابت در زنان باردار روستاهای استان تهران

دیابت حاملگی یکی از شایع تری بیماری های متابولیک دوارن بارداری است. از آنجایی که این بیماری موجب عوارض جدی برای جنین و مادر و در نتیجه حاملگی پرخطر می گردد، غربالگری بیماران و تشخیص بیماری از اهمیت خاصی برخوردار است.
به منظور بررسی شیوع دیابت در زنان باردار مناطق روستایی، 820 زن باردار که در هفته 20 تا 28 حاملگی بودند از طریق نمونه گیری تاصدفی چند مرحله ای از 108 روستای استان تهران انتخاب شدند. ابتدا پرسشنامه انفرادی تکمیل شد. قد و وزن اندازه گیری و BMI محاسبه گردید و فشار خون در وضعیت نشسته اندازه گیری شد. برای کلیه زنان باردار آزمون تحمل گلوکز خوارکی با 50 گرم گلوکز انجام شد. معیار تشخیص در آزمون غربالگری، گلوکز مساوی و یا بالاتر از 140 میلی گرم در دسی لیتر بود و افراد با قند بالاتر برای انجام آزمون تحمل گلوکز خوراکی سه ساعته با 100 گرم گلوکز معرفی شدند. معیار تشخیص دیابت حاملگی معیار NDDG بود.
19 بیمار (3/2%) مبتلا به دیابت حاملگی شناخته شدند. میانگین سنی بیماران مبتلا به دیابت حاملگی (6؟ 29 سال) به طور مشخص بالاتر از افراد سالم (5؟ 24 سال) بود. (001/0 > p) شیوع دیابت حاملگی در زنان زیر 30 سال 8/1% و در زنان بالای 30 سال 4% بود. میانگین BMI در مبتلایان به دیابت حاملگی (kg/m2 8/4؟ 0/29) در مقایسه با افراد سالم (kg/m2 5/4؟ 5/26) افزایش نشان داد (02/0 > p) زنان بدون این سوابق بود. فشار خون دیاستولی در مبتلایان به دیابت حاملگی (15؟ 64 میلی متر جیوه) نسبت به افراد سالم (11؟ 59 میلی متر جیوه) افزایش نشان داد (05/0 > p) ولی از نظر فشار خون سیستولی اختلافی بین دو گروه مشاهده نشد.
نتیجه گیری و توصیه ها: نتایج این تحقیق نشان می دهد که زنان با دیابت حاملگی در روستاهای تهران مسن تر، چاق تر، تعداد زایمان بیشتر، دارای سابقه فامیلی دیابت ودارای نوزاد سنگین تر در مقایسه با زنان با قندخون طبیعی می باشند.