کتاب خانه و صورت خانه در مکتب هرات

آنچه به نام مکتب نگارگری هرات شناخته می شود سه مرحلۀ تحول دارد: دورۀ تیمور، دورۀ شاهرخ، دورۀ سلطان حسین بایقرا. در دورۀ شاهرخ، فرزندش بایسنقرمیرزا که خطاطی چیره دست و هنرپروری برجسته بود، کتابخانۀ سلطنتی را در هرات تاسیس کرد. این کتابخانه کارگاه هنری آن دوره بود.
کتابخانۀ بایسنقر در هرات دو بخش دارد: کتابت خانه برای خطاطان و صورت خانه برای مصوران و نقاشان و مذهبان. از اسناد تاریخی پیداست که در این کتابخانه علاوه بر ساختن کتابهای مصور، نقش و کتیبۀ بناها نیز طراحی می شد. در آن دوره، جعفر تبریزی (بایسنقری) رئیس یا کلانتر کتابخانه بود.
پس از روی کار آمدن سلطان حسین بایقرا، بر رونق کتابخانه افزوده شد و این دوره را باید اوج کار کتابخانۀ سلطنتی هرات نامید. سلطان و وزیر فرهنگ دوستش، امیر علی شیر نوایی، کاتبان و نقاشان و مذهبان ورزیده را در کتابخانه گرد آوردند. در آن دوره، آقامیرک هروی را به ریاست کتابخانه گماردند؛ و کمال الدین بهزاد در صدر صورت خانه و سلطان علی مشهدی در صدر کتابت خانه بود. بعدها بهزاد و میرمصور به ریاست کتابخانه رسیدند.