بررسی فراوانی تیلریوز گاوی در گاوداری های شهرستان زاهدان

بررسی حاضر در طی چهار فصل در سال 1382 جهت تعیین فراوانی تیلریوز گاوی بر روی 600 راس گاو (در هر فصل 150 نمونه) از گاوداری های شهرستان زاهدان انجام گرفت. پس از ثبت اطلاعات مربوط به هر دام در پرسشنامه های تهیه شده، از تمام دام ها معاینه بالینی به عمل آمد و پس از آن اضافه گسترش خون تهیه و پس از ثابت کردن و رنگ آمیزی با گیمسا از نظر وجود اشکال پیروپلاسمی انگل در داخل گلبول های قرمز نمونه ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که از 600 راس گاو 34 راس (6/5 درصد) آلوده به انگل بودند. رنگ پریدگی مخاطات در 21 مورد (7/61 درصد)، تورم عقده های لنفاوی در 17 مورد (50 درصد)، زردی در 6 مورد (6/17 درصد)، خونریزی نقطه ای مخاطات در 5 مورد (7/14 درصد)، اسهال در 1 مورد (9/2 درصد) و سرفه در 1 مورد (9/2 درصد) مشاهده گردید. در بین سنین مختلف بیشترین میزان آلودگی مربوط به سن کمتر از یک سال (68 درصد) و کمترین میزان آلودگی مربوط به سنین بالای 3 سال (4 درصد) بود که در تجزیه تحلیل آماری هم این ارتباط تایید شد (p<0.05). در بین نژادها بیشترین میزان آلودگی مربوط به گاوهای نژاد هولشتاین (5/63 درصد) و کمترین آن مربوط به گاوهای بومی (8 درصد) بود. اختلاف بین میزان آلودگی در نژادهای مختلف از نظر آماری معنی دار بود (p<0.05). بین جنسیت حیوان (نر و ماده) و آلودگی با تیلریا اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. در فصول مختلف نیز میزان آلودگی متفاوت بود، بطوریکه بیشترین میزان آلودگی مربوط به فصل تابستان (9/55 درصد) و کمترین آن در فصل زمستان (9/2 درصد) مشاهده گردید (p<0.05).