بررسی راهبردهای مؤثر در افزایش مهارت‎ تیراندازی دانشجویان یک دانشکده نظامی

این پژوهش به بررسی تاثیر سه سبک(تفنگ بادی، شبیه‎ساز سلاح سبک و میدان تیر واقعی) در افزایش مهارت تیراندازی دانشجویان پرداخته است.
گروه نمونه مشتمل بر دانشجویان دو کلاس درس مهارت تیراندازی یک دانشکده نظامی است که به طور تصادفی خوشه ایاز میان دیگر کلاس‎ها انتخاب شده‎ و به دو گروه الف و ب تقسیم شده‎اند. گروه الف به عنوان گروه آزمایشی و گروه ب به عنوان گروه‎کنترل مورداستفاده قرار گرفته اند. ابزار گردآوری داده ها فرم ثبت نمرات تیراندازی بوده است. یافته ها با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی) درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار(و آزمونهای آماری) t مستقل و وابسته، تحلیل واریانس چندراهه، آزمون f و آزمونهای تعقیبی (تحلیل شده است.
از ابتدا تا انتهای آزمایش نمرات مهارت تیراندازی سیر صعودی داشته است. تغییر ترتیب استفاده از دو سبک کمکی (سالن تفنگ بادی و کارگاه شبیه ساز) قبل از میدان تیر واقعی، تفاوتی را در نمرات موجب نشده است.
بحث: حضور در کارگاه شبیه ساز سلاح سبک، سالن تفنگ بادی و میدان تیر واقعی تاثیر معناداری بر افزایش نمرات مهارت تیراندازی داشته است. و در مقایسه تاثیرات سه سبک، آموزش در میدان تیر واقعی تاثیراتی بیش از دو سبک دیگر داشته است.