بررسی رابطه کفایت دیالیز با دز اریتروپوئیتین مکمل تجویزشده در بیماران همودیالیزی

این تحقیق با هدف تعیین رابطه کفایت دیالیز با دز اریتروپوئیتین مکمل تجویز شده در بیماران تحت درمان با همودیالیز شهرستان شاهرود انجام شده است.
نمونه های پژوهش شامل 54 بیمار تحت درمان با همودیالیز در شهرستان شاهرود بودند. معیار ورود نمونه شامل درمان با همودیالیز به مدت 6 ماه، درمان با اریتروپوئیتین زیر جلدی حداقل برای 4 ماه، فریتین پلاسمای بیش تر از 100 نانوگرم در میلی لیتر و هماتوکریت هدف 30% برای مدت 3 ماه بود. برای بررسی کفایت دیالیز انجام شده ضریب Kt/V برای بیماران محاسبه شده است.
در این مطالعه 30 نفر (6/55%) بیماران مذکر و 24 نفر (4/44%) مونث بودند. 4/70% بیماران (38 نفر) دارای ضریب Kt/V کم تر از 2/1 و 6/29% (16 نفر) دارای ضریب Kt/V بیش تر از 2/1 بودند. آزمون آماری t مستقل نشان دهنده عدم وجود اختلاف معنادار بین میزان آهن، فریتین، هموگلوبین و هماتوکریت در بیماران با Kt/V کم تر و بیش تر از 2/1 بود، اما بین میزان تزریق اریتروپوئیتین و ضریب Kt/V ارتباط معناداری مشاهده گردید، به طوری که میانگین تزریق ماهانه اریتروپوئیتین در بیماران با 2/1Kt/V بود.

نتیجه گیری

یافته های حاصل از این پژوهش و سایر پژوهش ها در زمینه تجویز اریتروپوئیتین در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه تحت درمان با دیالیز مبین آن است که انجام دیالیز کافی (Kt/V بیش تر از 2/1) می تواند ضمن کاهش نیاز بیماران به اریتروپوئیتین مکمل و هزینه های ناشی از آن، سبب کاهش عوارض احتمالی این دارو نیز گردد.