روغن های خوراکی مختلف و فلور میکروبی روده در مدل تجربی کولیت

شواهد فراوان مبنی بر اثرات مفید لاکتوباسیل ها و بیفیدوباکترها در کاهش التهاب از یک سو و شواهد متعددی مبنی بر اثرات مفید اسیدهای چرب چند غیر اشباعی در کاهش التهاب، ما را بر آن داشت تا اثر متقابل روغن های مختلف و فلور میکروبی روده را در یک مدل تجربی کولیت بررسی کنیم.
موش های 8 هفته ای نژاد BALB/C (9 n=)، به مدت 4 هفته تحت رژیم هایی قرار گرفتند که کالری آنها یکسان بوده و تنها تفاوت آنها در ترکیب چربی بود. 20% کالری دریافتی از روغن ماهی، یا روغن کانولا یا روغن گلرنگ و یا رژیم معمول با چربی پیه بود. کولیت به وسیله تجویز اسید استیک به داخل رکتوم در روز 21 القاء شد. شدت التهاب، آسیب های میکروسکوپیک و ماکروسکوپیک، بیان سیتوکین های التهابی، فلور میکروبی سکوم و پروفایل لیپیدی سرم، یک هفته بعد از القای کولیت بررسی شد.
گروه تغذیه شده با رژیم معمول، بیشترین التهاب را نشان دادند. التهاب در گروه روغن گلرنگ، روغن کانولا و روغن ماهی به ترتیب کم شد (05/0>p). در گروه رژیم معمول، تعداد باکتریودسه ها به طور معنی داری بیشتر(05/0>p) و تعداد لاکتوباسیل ها به طور معنی داری کمتر از گروه های دیگر بود (05/0>p). همچنین روغن ماهی توانست میزان تری گلیسیرید پلاسمایی را به طور معنی داری کاهش دهد (05/0>p).
اسیدهای چرب غیراشباع می توانند فلور میکروبی روده را به سمت افزایش تعداد بیفیدوباکترها تغییر دهند. این اسیدهای چرب ممکن است در آینده به عنوان درمان کمکی در کولیت التهابی مورد استفاده قرار گیرند.