مفهوم سازی موضوع علم و کارکرد آن نزد ابن سینا و ابن رشد

حکمای مسلمان در عل م شناسی فلسفی منطقی موضوع عل م را عبارت از چیزی می دانند که در آن عل م، پیرامون عوارض ذاتی آن بحث می شود. دغدغه حکما از ارائه این تعریف انسجا م بخشی به مسائل یک علم، تمایز علوم از یکدیگر و ارائه ملاکی برای طبقه بندی علوم بوده اس ت. موضوع علم معیار تقدم و ت اخر بالذات و پیشی و پسی از حیث ش ر افت و استحکام نیز تلقی شده اس ت. بحث تعریف موضوع علم و نقش آن ریشه در آثار ارسطو دار دو نزد فارابی به مرتب های از کمال می رسد. اما اوج توسعه و انسجام آن در فلسفه ابن سینا حاصل شده اس ت. ابن رشد بی توجهی ع امدانه و موکدی به دستاوردهای شیخ الرئیس نشان می دهد؛ و لی این الگوی عل م شناسی سینوی بود که تاثیر خود را بر بسیاری از دانشمندان مسلمان با دو رو ی آورد فلسفیمنطقی و رئوس ثمانیه به جا گذارد.