خوشه های صنعتی، یادگیری، نوآوری و توسعه منطقه ای

از دهه گذشته، برنامه ریزان توسعه سرزمینی، بخش قابل توجهی از زمان و انرژی خود را صرف جستجوی یک مدل نوین برای توسعه منطقه ای کرده اند. مفاهیم و عناصر این مدل های نوین که به خوشه ایشدن صنعتی معروف است، به دنبال درک نقش خوشه های صنعتی و اثرات آنها بر یادگیری، نوآوری و تحریک توسعه منطقه ای است. از اینرو، بررسی رهیافت های اصلی و عناصر تشکیل دهنده خوشه بندی صنعتی برای بهره گیری در سیاست گزاری های منطقه ای، ضرورتی حیاتی به شمار می رود. با این مباحث، این مقاله در پی پاسخ به دو سؤال اساسی است که چه رهیافت های تئوریکی و تحلیلی برای ارزیابی فرایند یادگیری، ظرفیت های نوآوری و توسعه منطقه ای در یک منطقه فضایی مشخص می تواند بکار گرفته شود؟ و دوم اینکه چه عناصری از خوشه های صنعتی، فرایند های یادگیری، نوآوری و مآلا توسعه منطقه ای را تحریک می کنند؟ استفاده از این چهارچوب یک بیانیه تحقیقی را برای سیاستگزاران منطقه ای برای درک از ماهیت خوشه ایشدن صنعتی و محرک های توسعه منطقه ای فراهم می آورد.