بررسی اثرات اسیدهای آمینه بر رشد ترایکوفیتون روبروم و ترایکوفیتون ورکوزوم

اسیدهای آمینه اثرات متفاوتی بر روی درماتوفیت ها دارند. بعضی از آن ها اثرات مهار کننده داشته و برخی سبب افزایش رشد آن ها می گردند که این اثرات علاوه بر نوع اسید آمینه، به غلظت اسید آمینه و نوع درماتوفیت نیز بستگی دارد. هدف از این مطالعه مشخص نمودن اثرات اسیدهای آمینه بر روی درماتوفیت های شایع در ایران می باشد.
این مطالعه از نوع تجربی بوده و دو سوش درماتوفیت شایع در ایران(ترایکوفیتون ورکوزوم و ترایکوفیتون روبروم) انتخاب شده ودر محیط کشت سابرو گلوکز آگار که 23 اسید آمینه در غلظت های مختلف به آن اضافه شده بود، کشت داده شد؛ بعد دو تا سه هفته قطر کلنی ها اندازه گیری شده و میانگین آن با میانگین گروه کنترل که از رشد درماتوفیت در محیط کشت بدون افزودن اسید آمینه تشکیل شده بود، مقایسه گردید(هر نمونه سه بار تکرار شد) و با آزمون t-student آنالیز گردید. رسم جدول آنالیز آماری و نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS V.9 انجام شد.
L:سیستئین هیدروکلراید، Lسیستین، اسپارتیک اسید و گلوتامیک اسید بیشترین اثار مهارکنندگی را برای هر دو درماتوفیت نشان دادند. ترایکوفیتون ورکوزوم بر خلاف ترایکوفیتون روبروم در مقابل DLتریپتوفان مقاوم بود. متیونین،آرژینین ولایزین منوکلرایدآثار ملایم تری درمهار رشد دو درماتوفیت داشتند. سرین نیز اثر ملایمی در مهار رشد ترایکوفیتون ورکوزوم داشت. هفت اسید آمینه سیستئین هیدروکلراید، Lسیستین، ترئونین، والین، گلوتامین، لوسین وایزولوسین در رقت 1/0 گرم در هر دسی لیتر(gr/dl) اثر افزاینده در رشد ترایکوفیتون ورکوزوم داشتند، درحالی که بر ترایکوفیتون روبروم بی اثر بودند.
ترایکوفیتون ورکوزوم و ترایکوفیتون روبروم در برابر اسیدهای آمینه حساسیت های متفاوتی نشان می دهند که این اختلاف در مورد DLتریپتوفان از اهمیت خاصی بر خوردار است و می توان از این اختلاف در شناسائی ترایکوفیتون ورکوزوم بهره گرفت.