حسن و قبح مساله عدالت اجتماعی از دیدگاه علامه طباطبایی

از نظر علامه طباطبایی، حسن و قبح و عدالت اجتماعی، حجت مشترک اجتماعی به شمار می روند که افراد در زندگی اجتماعی به آن استناد می کنند. فقدان یا نادیده گرفتن این حجت مشترک به استبداد سیاسی و استثمار اجتماعی می انجامد. همچنین وی از دو گونه حسن و قبح فعل فی نفسه و فعل در مقام صدور از فاعل یاد کرده است: اولی معقول ثانی و دومی اعتباری است؛ چنان که از دو معنای اعتباری و معقول ثانی برای عدالت اجتماعی یاد کرده است. با تفسیری که علامه طباطبایی از حسن و قبح و عدالت اجتماعی ارائه می کند، از سویی قابلیت ارجاع و استناد به این مفاهیم محفوظ مانده و از طرف دیگر، قابلیت انعطاف و تغییر و تحول در آن ها لحاظ شده است.
این مقاله برای نخستین بار به این موضوع می پردازد و تحلیل خاصی از ماهیت حسن و قبح و عدالت اجتماعی و جایگاه و نقش آن ها در زندگی اجتماعی و سیاسی در اندیشه سیاسی علامه طباطبایی ارائه می کند.