بررسی نقش سرمایه اجتماعی در موفقیت جریان اسلام گرا

از میان سه جریان سیاسی مخالف اسلام گرا، چپ و ملی گرا در دوران پهلوی دوم، تنها اسلام گراها بودند که توانستند با موفقیت، رهبری انقلاب را برعهده گرفته و نظام سیاسی مورد نظر خویش را مستقر کنند. در پاسخ به چرایی این موفقیت، باید گفت که جریان اسلام گرا، با دراختیارداشتن شبکه های قوی روابط همچون مساجد، هیئت های مذهبی و مدارس به عنوان سرمایه اجتماعی و همچنین با بهره گیری از باورها و ارزش های محکمی همچون شهادت و غیبت به عنوان هنجارهای قوی همیاری، قادر به جلب اعتماد سیاسی مردم شد و توانست با به راه انداختن مخالفت های مردمی، عملا رهبری انقلاب را برعهده بگیرد و نظام سیاسی مورد نظر خویش، یعنی جمهوری اسلامی را حاکم کند.