امور سیاسی و امور دینی

این مقاله عهده دار بررسی عقلی تفکیک بین دین و سیاست است که یک ویژگی بارز اغلب دولتهای ملی معاصر شده است. علت اصلی این تفکیک، و اکثر تعاریف امور سیاسی و امور دینی که در تفکر مدرن مطرح شده است، یک مجموعه از تقسیمات دوگانه بین امر طبیعی و فوق طبیعی، دنیوی و دینی، ناسوتی و لاهوتی است، جائی که امور دینی در مقابل امور مادی، دنیوی و عمومی در نظر گرفته می شوند.
هدف این مقاله این است که تفکیک بین امور سیاسی و امور دینی را مورد بحث قراردهد، چرا که هر دو شایسته توجه مستقیم هستند. در عوض، این مقاله می خواهد که یک تقسیم دوگانه اساسی تر بین نحوه ای ذاتی و غیر ذاتی را مورد ارزیابی قرار دهد: یعنی جائی که زندگی دینی، به تصویرهای از آنچه که بعنوان امور ذاتی ارزشمند هستند پاسخ می دهد، اندیشه سکولار به تصویرهای از آنچه که دیگران بعنوان امور ارزشمند در نظر می گیرند پاسخ می دهد. ابزار اولیه برای تصویر ارزشهای سکولار در دنیای مدرن پول است. با این وجود، از آنجا که پول بیشتر بعنوان وام و دین بوجود می آید، عملا پول بعنوان یک الزام عمل می کند، گویا پول ارزشهای ذاتی را نشان می دهد. نتیجه آن یک تعارض صریح بین ارزشهای دینی و ارزشهای اقتصادی است. مثال پول، تا جائی که این فرض نتیجه می دهد، بیان می کند که چگونه حتی دنیوی ترین پدیده می تواند هم سیاسی باشد و هم دینی.