مدیریت حفاظت رقمی در آرشیوهای ملی:راهبردها و استانداردها

این پژوهش ٬ با هدف بررسی وضعیت موجود حفاظت رقمی آرشیوهای ملی،منتخب عضو شورای جهانی آرشیو،از طریق شناسایی راهبردها و شیوه های نگهداری،انباره های رقمی،استانداردها، فرمت ها و ابزارهای ذخیره سازی، سطوح دستیابی ٬ و امنیت انجام گرفته است.
روش/رویکرد پژوهش: در این پژوهش از پیمایش تحلیلی و توصیفی استفاده شده است.در این روش،با استفاده از ابزار پرسشنامه، جامعه مورد مطالعه،از نظر مسائل مربوط به حفاظت رقمی در دو دسته آرشیوسازی رقمی و دستیابی دائمی مورد بررسی قرار گرفته است.پرسشنامه از طریق پست الکترونیکی برای جامعه مورد مطالعه فرستاده شد که شامل11آرشیو ملی منتخب عضو شورای جهانی آرشیو بودند.
91/90درصد آرشیوهای ملی از رسانه های مغناطیستی پیوسته و تیب لایبرری؛ 82/81 درصد از فناوری سن؛91/90 درصد از استاندارد متس و الگوی مرجع ا.ای.آی.اس.؛ 91/90 درصد از فرمت پی.دی.اف.، تیف، ام.پی.3، و دبلیو.ای.وی.ای؛ 100درصد از راهبرد تهیه پشتیبان؛ 45/45 درصد شیوه دستیابی به کل مجموعه به صورت رایگان، شیوه دستیابی با محدودیت حق مولف، و شیوه دستیابی رایگان به بخشی از مجموعه اسناد رقمی؛ و100 درصد از سازوکار اثبات/تایید و مدیریت کنترل دستیابی استفاده می کنند.
نتایج پژوهش حاکی از آن است که به دلیل کیفیت و عمر بالای رسانه های مغناطیستی برخط و تیب لایبرری و نیز سن ها- به واسطه ادغام بهتر و میسر ساختن اشتراک تسهیلات پشتیبان - این ابزارها برای ذخیره سازی و حفاظت بلندمدت پشتیبان ها و اسناد رقمی در آرشیوهای ملی مناسب هستند.استاندارد متس و الگوی مرجع ا.ای.ای.اس، ای.ای.دی [1] و فرمت های پی.دی.اف.،تیف، ام.پی.3، و دبلیو.ای.وی.ای از استانداردهای مناسب اسناد رقمی در آرشیوهای رقمی هستند.راهبرد تهیه پشتیبان و انتقال اطلاعات و دستیابی به کل مجموعه،به صورت رایگان و با محدودیت حق مولف و به کار گیری سازوکار تایید/اثبات و مدیریت کنترل دستیابی برای حفاظت رقمی بلند مدت اسناد رقمی در آرشیوهای ملی مناسب هستند.