تحلیل سازه های بازدارنده در توسعه آموزشهای تلفیقی از دیدگاه اعضای هیئت علمی (مورد مطالعه: دانشگاه های رامین اهواز و رازی کرمانشاه)

هدف کلی این پژوهش تحلیل دیدگاه اعضای هیئت علمی دانشگاه کشاورزی در خصوص موانع کاربرد آموزش تلفیقی بود. روش پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی و جامعه آماری آن شامل 110 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین اهواز و دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه بود. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد 75 نفر با استفاده از روش طبقه ای تصادفی با انتساب متناسب تعیین شد. ابزار پژوهش پرسشنامه ای بود که روایی آن بر اساس نظر جمعی از استادان و صاحبنظران و اعتبار آن با استفاده از آزمون کرونباخ آلفا (81/0=α) محاسبه شد. بر اساس نتایج به دست آمده از تحلیل عاملی، چهار دسته عوامل موانع شخصی، موانع زیرساختی و تجهیزاتی، موانع اقتصادی و موانع مهارتهای مدیریتی و سازمانی به عنوان عوامل بازدارنده توسعه و کاربرد آموزشهای تلفیقی در مجموع 165/54 درصد از واریانس کل عوامل را تبیین کردند.