تقابل شهر و روستا در شعر معاصر عرب و فارسی به ویژه در آثار بدر شاکرالسیاب (شاعر عرب) و قیصر امین پور (شاعر پارسی گوی)

رویارویی دو مفهوم یا دو واژه ظاهرا متضاد مانند «شهر» و «روستا» در بیشتر موارد باعث پدید آمدن دو مفهوم «خیر» و «شر» می شود. در شعر نیز جایی که شهر و روستا در برابر هم قرار می گیرند نوعی خیر و شر پدید می آید که در بیشتر موارد شر به شهر می رسد.
برای افرادی که از روستا به شهر و یا از شهر به روستا، به هر دلیلی، کوچ می کنند بیشتر اوقات، شهر و روستا در برابر هم قرار می گیرند و یکی از آن ها جایگاه خوب را اشغال می کند و دیگری جایگاه بد.
برای شاعران و نویسندگان که دقیق تر و حساس تر هستند روستا، نماد پاکی و سادگی و زیبایی است؛ حتی برای شاعران شهری ده ندیده، روستا ستودنی است و مردم روستا، ساده و بی غل و غش. در عوض شهر، جایی است که همه چیز معامله می شود و نماد ریا و رنگارنگی است. حال اگر شاعر، شوریده ای باشد کوچ کرده از روستا به شهر، ستایش روستا صد چندان می شود و شهر هیچ گاه جای روستا و نهر را نمی گیرد.
در این مقاله رویارویی شهر و روستا در آثار دو شاعر معاصر یکی عرب بدر شاکر السیاب و دیگری پارسی گوی قیصر امین پور* که هر دو از روستا به شهر کوچ کرده و از لحاظ موقعیت جغرافیایی به هم نزدیکند، برای نمونه آورده شده و بر اساس آنها و نمونه های دیگر ارائه شده، تحلیلی انجام شده است.