موانع رشد و توسعه همکاری ها در آسیای مرکزی

وابستگی متقابل امنیتی- اقتصادی، پیوندهای تاریخی، قومی و نژادی، تهدید ها و نگرانی های مشترک امنیتی میان کشورهای آسیای مرکزی بیانگر وجود شبکه ای در هم تنیده از اشکال گسترده ای از روابط و پیوندهای امنیتی میان جمهوری های منطقه می باشد که امکان ترسیم خطوط مرزی جداگانه میان امنیت ملی این کشورها را با سختی مواجه نموده است. این وابستگی ها و پیوندهای متعدد بیش از هر چیز دیگر بیانگر ضرورت انکار ناپذیر نیاز به رشد و توسعه ساز و کارهای مبتنی بر همکاری های بین کشوری برای مقابله، حل و یا مدیریت تهدید های امنیتی و دیگر وابستگی های موجود در سطح منطقه می باشد. با این وجود نگاهی به سالیان گذشته و روابط و معادلات حاکم بر روندهای موجود در منطقه، نشانه ها و شواهد اندکی از حرکت جمهوری های آسیای مرکزی به سمت ترتیبات مبتنی بر همکاری مشاهده می شود. توسعه همکاری های بین کشوری با موانع و چالش های بی شماری مواجه بوده و چشم انداز روشنی را در پیش رو نمایان نمی کند. بر این اساس، تلاش عمده مقاله پیش رو، پاسخ به این پرسش است که موانع عمده بر سر راه رشد و گسترش همکاری ها در سطح منطقه آسیای مرکزی کدام هستند؟ ساختار سیاسی کشورهای منطقه، وجود اختلاف و رقابت بین کشوری، تاکید بر ملی گرایی افراطی، سطح نامتوزان توسعه و وجود بازیگران متعدد فرضیه هایی می باشند که در پاسخ به سوال یاد شده به آزمون گذاشته خواهند شد.