مقایسه رخساره های الکتریکی با گونه های سنگی تعیین شده به روش واحدهای همسان جریانی سازند کنگان در یکی از میادین گازی خلیج فارس

چکیده:
سازند کنگان با ضخامتی حدود 444 متر از گروه دهرم، پرمین، در ناحیه مورد مطالعه به طور عمده، از سنگ آهک و دولومیت تشکیل شده که گاهی با میان لایه های انیدریتی نیز همراه است. در این پژوهش، از روش تفکیک پذیری چندتایی برای تعیین رخساره های الکتریکی میدان مورد مطالعه استفاده شده است. با توجه با این که در این میدان مطالعاتی جهت تعیین رخساره های الکتریکی و تعیین گونه های سنگی به روش واحد های همسان جریانی انجام نشده است، انجام این پژوهش اهمیت کار را دو چندان کرده است. در این مقاله، با استفاده از نمودارهای پتروفیزیکی پرتو گاما، چگالی و تخلخل نوترون رانده شده و داده های مغزه در یکی از چاه های میدان، گونه های سنگی به روش های رخساره های الکتریکی و واحد های همسان جریانی، تعیین گردید. تعیین رخساره های سنگی در این میدان میتواند راه حلی کارآمد برای طبقه بندی رخساره های مخزن در جهت تعیین خواص پتروفیزیکی سنگ مخزن و تفکیک مناطقی که پتانسیل بالاتری برای تولید گاز دارند از مناطق کم پتانسیل باشد. در این راستا روش خوشه سازی براساس نمودار با تفکیکپذیری چندتایی (MRGC) که روشی براساس روش ناپارامتریK امین همسایه نزدیک و نمایش نموداری داده ها است، بر روی نمودارهای تخلخل نوترون، چگالی و پرتو گاما اعمال شد، تا رخساره الکتریکی معادل رخساره سنگی به دست آمده از مغزه بازسازی شود. درنهایت خوشه های نهایی با تلفیق خوشه های کوچک شکل میگیرند که منجر به شناسایی پنج رخساره در این میدان گردید. روش مورد استفاده در این تحقیق نیاز به مغزه گیری گسترده در این میدان را رفع میکند و منجر به صرفه جویی بسیار در هزینه و زمان میشود. علاوه بر روش فوق، گونه های سنگی به روش واحد های همسان جریانی نیز تعیین گردید. واحدهای جریانی هیدرولیکی روشی برای طبقه بندی انواع سنگ ها نسبت به خواص جریانی، برپایه پارامترهای زمین شناسی و فیزیک جریان در مقیاس منافذ است. در این روش نیز 5 نوع واحد سنگی بدست آمد و در پایان این دو روش با هم مقایسه شدند که در بسیاری فواصل عمقی تطابق خوبی داشتند. البته در بعضی فواصل عمقی نتیجه مناسب حاصل نشد که این میتواند به دلیل عدم یکنواختی در برداشت نمونه گیری در هر یک از دو روش و خطاهای انسانی باشد.
زبان:
فارسی
در صفحه:
28
لینک کوتاه:
magiran.com/p1466246 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!