مدل سازی عددی چین خوردگی میدان نفتی لالی (جنوب باختر ایران) با استفاده از روش المان محدود

در این مقاله یک مدل دو بعدی از میدان نفتی لالی و گسل های یال شمالی و جنوبی آن بر مبنای روابط المان محدود و با نرم افزار ABAQUS انجام یافته است. در این مدل نتایج ژئودزی از شبکه های ژئودینامیک منطقه و مقدار تنش های تکتونیکی به عنوان قیود وارد مساله شده اند و سازندهای مختلف میدان با خصوصیات الاستیک در نظر گرفته شده است. سطح گسل با المان های تماسی پوشیده شده است که اجازه لغزش، نفوذ و تغییر شکل را دارند و با توجه به این خصوصیات به خوبی می توانند تغییرات در سطح گسل را نشان دهند. نتایج مدلسازی با معیارهای زمین شناسی(نتایج ژئودزی) مقایسه گردیده که هماهنگی مناسبی بین نتایج و معیارهای صحت سنجی مشاهده می شود. نتایج با ضریب اصطکاک های مختلف با نرخ جابجایی ایستگاه های GPS مقایسه شده که هماهنگی در ضریب اصطکاک 02/0 مشهودتر است. نرخ جابجایی سالیانه گسل یال جنوبی در دو حالت ضریب اصطکاک 02/0 و 1/0 به ترتیب 3/6 و 11 میلی متر بر سال به دست آمده است. نتایج حاصل از مدلسازی همچنین نشان داد که گسل در عمق های مختلف جابجایی های متفاوتی داشته و در اعماق کمتر، جابجایی بیشتری داراست و محل به هم پیوستن گسل های یال شمالی و جنوبی تاقدیس لالی که بیشترین تنش ها را در خود متمرکز کرده اند، محل بحرانی و تمرکز تنش گسل به شمار می رود.