بررسی تاثیر مشارکت ورزشی بر ادراک عمق سالمندان

جمعیت سالمندان در جهان رو به افزایش است و با بالارفتن سن، خطر افتادن افزایش پیدا می کند. اختلالات بینایی از جمله عوامل خطرساز درونی افتادن است که در این بین، تضعیف ادراک عمق به عنوان یکی از انواع اختلالات بینایی، بیشترین ارتباط را با میزان افتادن در آن ها دارد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مشارکت ورزشی بر ادراک عمق سالمندان انجام گرفت.
در این پژوهش نیمه تجربی، 34 شرکت کننده شامل 18سالمند فعال شرکت کننده در فعالیت های ورزشی و 16 سالمند غیرفعال به روش نمونه گیری در دسترس از شهر تبریز انتخاب شدند. میانگین سن نمونه آماری (4/09±60/88) سال می باشد. آزمودنی ها در هشت نوبت در رنگ های گرم (قرمز و نارنجی) و رنگ های سرد (آبی و سبز) به کمک دستگاه ادراک عمق، با روایی همزمان 0/833 و پایایی 0/879، مورد ارزیابی قرار گرفتند. میانگین این هشت نوبت به عنوان نمره ادراک عمق افراد مورد استفاده قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تی مستقل تحلیل شد.
بین میزان خطای ادراک عمق سالمندان فعال و غیرفعال تفاوت معناداری وجود داشت (0/05>P). همچنین سالمندان فعال در رنگ های سرد به طور معناداری عملکرد بهتری داشتند، اما در رنگ های گرم این تفاوت معنادار نبود.
به طور کلی به نظر می رسد نقش پررنگ ورزش در بسیاری از جنبه های زندگی روزمره و تا حدودی بر عملکردهای ادراکی- بینایی قابل تصور است، تا جایی که انجام ورزش با ویژگی ادراک بینایی در افراد رابطه مستقیم دارد.