استانداردسازی مقیاس مهارتهای زندگی در جمعیت دانشجویان

هدف پژوهش حاضر، تعیین ویژگی های روانسنجی مقیاس مهارتهای زندگی در جمعیت دانشجویی ایران بود. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان مشغول به تحصیل در تهران بود. 845 نفر (2/44 درصد زن، 8/55 درصد مرد، میانگین سنی 86/23) از اعضای جامعه هدف به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای ارزیابی شامل مقیاس خشم چندبعدی، مقیاس تاب آوری، سیاهه حل مسئله اجتماعی، مقیاس رفتارهای دوستانه، مقیاس خودشناسی انسجامی، مقیاس تنظیم هیجانی، پرسشنامه همدلی هیجانی، مقیاس ملی سلامت روان دانشجویان و فرم کوتاه سیاهه پنج عاملی شخصیت بود. جهت بررسی اعتبار از همسانی درونی و جهت بررسی ساختار عاملی از تحلیل عاملی تاییدی بهره گرفته شد. تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که ساختار نهایی مقیاس مهارتهای زندگی با 60 ماده شامل ده زیرمقیاس است. دامنه آلفای کرونباخ نیز بین 58/0 (مهارت تفکر نقادانه) تا 78/0 (مهارت همدلی) بود. نتایج همبستگی میان زیرمقیاس های ابزار مهارتهای زندگی و ابعاد شخصیت و همچنین بخشهای مختلف سلامت روان نشان داد که این مقیاس از روایی همزمان بالایی برخوردار است. در نتیجه مقیاس مهارتهای زندگی در قشر دانشجو دارای ویژگی های روانسنجی مناسب از قبیل ساختار عاملی تاییدی مناسب، همسانی درونی و روایی همزمان بوده و می تواند مورد استفاده پژوهشگران قرار بگیرد.