اثر تنش اکسیداتیو ناشی از سرب بر عملکرد، وضعیت آنتیاکسیدانی و پاسخهای رفتاری جوجه های گوشتی

تا به امروز، نمونه های بی شماری از اختلالات بیوشیمیایی، فیزیولوژیک و رفتاری ناشی از رویارویی با سرب در حیوانات گزارش شده است. از سوی دیگر، مکانیسمی که طی آن سرب موجب کاهش عملکرد پرندگان می گردد، آشکار نشده است. از اینرو، جهت بررسی این فرضیه که سرب با القای تنش اکسیداتیو و تغییر در وضعیت آنتی اکسیدانی و رفتار، بر عملکرد پرنده اثر می گذارد، این آزمایش طراحی شد.
این آزمایش برای بررسی اثر تنش اکسیداتیو القا شده توسط سرب بر عملکرد، وضعیت آنتی اکسیدانی و رفتار جوجه های گوشتی انجام شد.
80 قطعه جوجه گوشتی به طور تصادفی به دو تیمار آزمایشی با 4 تکرار (هر تکرار شامل 10 قطعه جوجه گوشتی) اختصاص یافت. جیره های آزمایشی شامل 1) جیره پایه بدون سرب (شاهد) و 2) جیره پایه حاوی mg 200 سرب در کیلوگرم جیره.
نتایج آزمایش حاضر نشان می دهد، استفاده از سرب در کل دوره پرورش، افزایش وزن روزانه را نسبت به تیمار شاهد به طور معنی داری کاهش داد (01/0>p) و موجب افزایش معنی دار ضریب تبدیل خوراک جوجه های گوشتی شد (01/0>p). همچنین، پس از مصرف جیره آلوده با محرک تنش زا، مقدار مالون دی آلدهید و نسبت هتروفیل به لنفوسیت به طور معنی داری افزایش و فعالیت آنزیم سوپراکسیددسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز به طور معنی داری کاهش یافت (01/0≤p). افزون بر این، استفاده از mg 200 سرب در جیره موجب افزایش معنی دار وضعیت نشسته و رفتار تهاجمی و کاهش معنی دار رفتار تغذیه پرندگان شد (01/0>p).
نتیجه گیری نهایی: نتایج این آزمایش نشان می دهد تنش اکسیداتیو ناشی از سرب موجب افزایش ضریب تبدیل خوراک و کاهش عملکرد پرنده می شود. از اینرو، مکانیسم پایه پیشنهادی برای بروز چنین پدیده ای این است که رویارویی با سرب از طریق اختلال در وضعیت آنتی اکسیدانی و رفتار تغذیه ای پرنده موجب کاهش عملکرد می شود.