تعیین ترکیبات شیمیایی و تجزیه پذیری گیاه مرتعی کهورک (Prosopis stephaniana) با استفاده از روش کیسه های نایلونی (In situ)

این آزمایش به منظور تعیین ترکیب شیمیایی و تجزیه پذیری ماده خشک، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و پروتئین خام گیاه مرتعی کهورک با استفاده از روش کیسه های نایلونی از منطقه سرچاه عماری واقع در شهر خوسف از توابع شهرستان بیرجند انجام شد. نمونه ها در سه مرحله رشد از سر شاخه ها (رویشی، میوه دهی و بذردهی) و در دو مرحله رشد از میوه (میوه دهی و بذردهی) انجام شد. برای تعیین میزان و نرخ تجزیه پذیری ماده خشک، پروتئین خام و الیاف نامحلول در شوینده خنثی از 4 راس تلیسه فیستوله دار استفاده گردید و میزان تجزیه پذیری نمونه ها در ساعات صفر، 2، 4، 8، 16، 24، 48 و 72 پس از انکوباسیون اندازه گیری شد. حداکثر پروتئین خام در سرشاخه (24/13 درصد) و میوه گیاه (88/10 درصد) مربوط به مرحله رویشی بوده است. با پیشرفت مرحله رشد از مقدار پروتئین خام و تانن گیاه کاسته ولی محتوای الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی گیاه افزایش یافت. ضرایب تجزیه پذیری بخش های a و b پروتئین خام میوه گیاه کهورک در مرحله میوه دهی بیشتر از مرحله بذردهی بود (05/0P<). نتایج این آزمایش نشان داد که سر شاخه های کهورک در مرحله رشد رویشی دارای ارزش تغذیه ای مطلوبی در مقایسه با مراحل میوه دهی و بذردهی است، هر چند با رشد گیاه سرعت تخمیر در شکمبه و ارزش تغذیه ای سر شاخه ها و میوه این گیاه کاهش می یابد.