تاثیر آنزیم روابیو بر عملکرد رشد، برخی متابولیت های خون و قابلیت جذب عناصر معدنی در جوجه های گوشتی تغذیه شده با سطوح مختلف سبوس گندم

در این آزمایش تاثیر آنزیم روابیو بر بهبود اثرات ضد تغذیه ای سبوس گندم (فیبر بالا، پلی ساکاریدهای غیرنشاسته ای و فیتات) در تغذیه جوجه های گوشتی مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 320 قطعه جوجه یک روزه ی گوشتی نر سویه ی تجاری راس 308 به 8 تیمار و 4 تکرار تقسیم شدند. تیمارها شامل چهار سطح سبوس گندم (صفر، 10، 15 و 20 درصد) و دو سطح آنزیم روابیو (صفر و 05/0 درصد) بود. طول مدت انجام آزمایش 42 روز بود و به سه دوره آغازین، رشد و پایانی تقسیم شد. داده های
به دست آمده به صورت آزمایش فاکتوریل 4×2 در قالب یک طرح کاملا تصادفی مقایسه شدند. محاسبه ی مقدار مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک به صورت هفتگی انجام شد. در سن 42 روزگی از هر واحد آزمایشی دو جوجه کشتار شد و نمونه ها ی میلی لیتری خون تهیه گردید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که سبوس گندم اثر معنی داری برمیانگین افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک کل دوره داشته، به طوری که با افزایش سطح سبوس جیره میانگین افزایش وزن کاهش یافت و افزودن آنزیم به جیره ها موجب بهبود معنی دار افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی شد. سبوس موجب کاهش گلوکز و افزایش عنصر روی در سرم خون شد ولی روی سایر ترکیبات سرمی اثر معنی داری نداشت. روابیو به طور معنی داری تری گلیسرید و کلسترول سرم خون را افزایش داد. همچنین جوجه های تغذیه شده با جیره های حاوی آنزیم به طور معنی داری کلسیم و فسفر سرمی بالاتری را نشان دادند. نتایج تحقیق نشان داد که مکمل سازی سبوس گندم با آنزیم روابیو می تواند موجب کاهش اثرات ضد مغذی سبوس و امکان استفاده از آن به عنوان بخشی از خوراک جوجه گوشتی شود.