بررسی و مقایسه اثر اضافه وزن و چاقی، وزن طبیعی و کم وزنی بر برخی از فاکتورهای آمادگی جسمانی در دانشجویان دختر و پسر شهرستان بوشهر

در مورد عوامل آمادگی جسمانی و تاثیر تغییرات شاخص توده بدنی بر آن در دانشجویان اطلاعات کمی در دست است. ازاین رو هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر جنبه های مختلف وزن بر آمادگی جسمانی و مقایسه عوامل آمادگی جسمانی در مردان و زنان دانشگاهی شهرستان بوشهر بود.
تحقیق از نوع نیمه تجربی بود. از بین جامعه آماری، 149 نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر بوشهر انتخاب و با توجه به شاخص توده بدنی به سه گروه چاق و دارای اضافه وزن، وزن نرمال و زیر وزن نرمال تقسیم شدند. عوامل مختلف آمادگی جسمانی به وسیله آزمون های استاندارد اندازه گیری شد. میزان معناداری نیز در سطح 05/0 α< و با استفاده از نرم افزار SPSS16 محاسبه شد. برای تجزیه وتحلیل داده های دو گروه از آزمون تی مستقل استفاده شد.
آزمون های آمادگی جسمانی در آزمودنی های با وزن زیر حد نرمال بهتر بود. همچنین، تفاوت معناداری در همه آزمون ها، 540 متر دویدن (001/0p<)، آزمون 9 × 4 متر دویدن (001/0p<)، دراز و نشست (001/0p<)، شنای روی زمین (001/0p<) و پرش عمودی (001/0p<) بین مردان و زنان دانشجو وجود داشت.
دانشجویان چاق یا دارای اضافه وزن عملکرد ضعیف تری در عوامل آمادگی قلبی و عروقی، چابکی و توان اندام تحتانی در مقایسه با آزمودنی های غیرچاق داشتند. همچنین دختران در زمینه همه عوامل عملکرد ضیف تری نسبت به پسران داشتند.