انتظار موعود در منظومه فکری داریوش شایگان

مقاله پیش رو با این پرسش به جریان افتاده که «آیا مفهوم انتظار موعود، جایگاهی در منظومه فکری شایگان خواهد یافت؟» در مسیر پاسخ به این سوال، ابتدا با روش توصیفی _ تحلیلی، طرحی مستند را از سیر اندیشه شایگان ارائه کرده و در ادامه با تمرکز بر حفره ها و کاستی های اندیشه او، انتظار طرح اندیشه موعود را در این منظومه فکری نشان می دهیم. اجمالا به نظر می رسد شایگان با پذیرش مدرنیته و ضمن گرایش همزمان به نگرش اشراقی، در پی جبران اصلی ترین کاستی دنیای مدرن، یعنی رنگ باختگی و دست ساخته شدن معنویت، برآمده است. اما نوسان موجود در مبانی معرفتی او، نتایج ارائه شده از سوی این متفکر را از حد توصیه و تعارف فراتر نبرده است. با این حال، رجوع شایگان به مفهوم انتظار _ به عنوان یک چشم انداز دینی، عرفانی، اخلاقی و اجتماعی _ فرضی است که تحقق آن، ضمن سازواری با سایر اجزاء اندیشه شایگان، زبان او را برای سخن گفتن
با مخاطبین خود گویاتر کرده و طرح ارائه شده از جانب وی را پربارتر خواهد ساخت.