ارزیابی درونی گروه های آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شادگان

ارزیابی درونی در نظام آموزش عالی از جمله سازوکارهای بهبود کیفیت است، بنابراین دانشگاه ها به منظور فراهم ساختن شرایط ارتقاء مستمر کیفیت خود باید پیوسته مورد ارزیابی قرار گیرند. پژوهش حاضر با هدف توسعه و بهبود کیفیت گروه های آموزشی دانشگاه آزاد شادگان از طریق ارزیابی درونی صورت گرفته است. روش تحقیق از نوع پژوهش ارزشیابی و رویه گردآوری داده ها توصیفی- پیمایشی استفاده شد. جامعه آماری مورد مطالعه شامل 2518 نفر با هفت زیر جامعه آماری بود که از میان آنان نمونه ای 633 نفری با روش سرشماری کامل برای مدیران گروه و اعضای هیات علمی، کارکنان اداری، مسوولین کتابخانه و نمونه گیری از جامعه دانشجویان و فارغ التحصیلان بر اساس جدول مورگان انتخاب شد. ابزار تحقیق شامل پرسش نامه محقق ساخته، مصاحبه و چک لیست بوده که سوالات آن با توجه به رسالت و اهداف گروه های آموزشی در راستای هفت عامل، سی وپنج ملاک و صد و چهار نشانگر تدوین گردیده؛ روایی ابزارها روایی محتوایی بوده؛ پایایی ابزارها با ضریب آلفای کرونباخ بین 86/0 تا 94/0 به دست آمده است. نتایج ارزیابی نشان داد که عامل دانش آموختگان در سطح نامطلوب و بقیه عوامل در سطح نسبتا مطلوب قرار دارند. به طورکلی وضعیت گروه ها در سطح نسبتا مطلوب ارزیابی شد.