مقایسه احساس تنهایی و پیوند با مدرسه در دانش آموزان پسر دارای رفتارهای پرخاشگرانه و عادی

هدف این پژوهش مقایسه احساس تنهایی و پیوند با مدرسه در دانشآموزان پسر دارای رفتارهای پرخاشگرانه و عادی دوره ابتدایی شهر اهواز بود. نمونه این پژوهش شامل 250 دانشآموز پسر (125 دانشآموز پرخاشگر و 125 دانشآموز عادی) بود که بهروش تصادفی چندمرحلهای انتخاب شدند. طرح پژوهش، علی- مقایسهای بود. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه احساس تنهایی (LQ)، پرسشنامه پیوند با مدرسه (QSB) و پرسشنامه پرخاشگری کودک در مدرسه (CASQ) بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چندمتغیری (MANOVA) تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین دو گروه از لحاظ احساس تنهایی و پیوند با مدرسه تفاوت معنی داری وجود دارد. بهعلاوه، میزان احساس تنهایی در گروه پرخاشگر نسبت به گروه عادی بیشتر و میزان پیوند با مدرسه در گروه پرخاشگر نسبت به گروه عادی کمتر بود. بر اساس نتایج مطالعه حاضر، سطوح بالای احساس تنهایی و پیوند با مدرسه ضعیف میتوانند بهعنوان عوامل مهمی در بروز رفتارهای پرخاشگرانه مورد توجه قرار گیرند.