سنجش پایداری اقتصادی و اجتماعی محله های شهری با استفاده از تکنیک تصمیم گیری چند معیاره (AHP) (مورد شناسی: محله های منطقه یک شهری گرگان)

شاخص های پایداری در جوامع شهری، به عنوان معیارهای پیش آهنگ پایداری و منعکس کننده مولفه های اساسی و بنیادی برای سلامت اقتصادی، اجتماعی یا زیست محیطی جامعه، در بلند مدت و در طی نسل ها محسوب می شوند؛ بنابراین، تاکید بر پایداری فضا های شهری که به پایداری اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و مدیریتی بستگی دارد، به منظور دستیابی به آرمان های شهرنشینی دارای اهمیت فراوانی است. در این میان، سنجش و ارزیابی معیارهای پایداری در محله های شهری، به منزله کوچک ترین واحد سازمان فضایی شهر، چار چوب مناسبی برای تحقق اهداف پایداری فراهم می آورد. در پژوهش حاضر، به منظور دستیابی به این مهم، نخست با استفاده از مطالعات اسنادی و کتابخانه ای، فهرست جامعی از شاخص های ارزیابی پایداری فضاهای شهری در زمینه های مورد بحث تهیه و از طریق توزیع پرسشنامه اقدام به جمع آوری و کمی سازی معیارهای منتخب در سطح محله های منطقه مورد مطالعه شده است. به منظور تجزیه و تحلیل شاخص ها نیز، تکنیک تصمیم گیری چند معیاره (AHP) مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحقیق، از یک سو بیانگر این نکته است که این روش، تحلیل فضایی مطلوبی را از وضعیت پایداری اجتماعی و اقتصادی در سطح محله های منطقه یک شهری گرگان نشان می دهد و از سوی دیگر تفاوت های آشکاری را در سطوح پایداری اقتصادی و اجتماعی محله های مختلف شهری گرگان بیان می کند؛ به طوری که در بین محله های مورد بررسی، محله یک با وزن 0.0835 بالاترین رتبه را در بین سطح پایداری اجتماعی و محله پنج با وزن 0.2352، بالاترین رتبه را در بین محله ها از نظر سطح پایداری اقتصادی به خود اختصاص داده اند که نشان دهنده نابرابری ها و شکاف طبقاتی بالایی در سطح محله های مورد بررسی می باشد.